2014 werd een jaar met veel worstelingen voor mij. Het ging niet vanzelf.
Ik zocht (te hard?) naar een nieuwe vorm voor Two Get There. De maatjesprojecten liepen heel goed. Er was veel mooi werk dat we konden oppakken vanuit Two Get There. Wat we met veel plezier hebben opgepakt. Maar hoe de stichting zelf verder moest daar kwam ik niet goed uit.
De zwangerschap van Anna Julie was pittig. De bevalling duurde mij veel te lang (30 uur). Anna zelf was de eerste 8 weken geen blij meisje. Grote Yore zat niet op zijn plek op school. Ook daar was het een zoektocht met school, onszelf en hem om tot de juiste stap te komen. En toen kwam de zomervakantie die in het water viel door een ziek, ziek meisje. En… ons huis werd echt veel te klein voor ons allemaal.
Ik heb dit jaar geleerd om mee te stromen met wat er is. Niet veel willen. Geen grootse ambities. En met wat zich aandoet te leven. Niet groots en meeslepend.
Als ik even aan de oever zat uit te puffen vond ik het water van onze rivier wel erg hard stromen. Maar er weer instappend viel de snelheid mee. Door me op de stroom mee te laten voeren kon ik de snelheid weer loslaten. Ja het was waanzinnig druk. En waanzinnig veel hadden we op ons bordje. Maar mijn grootste les: druk zijn is dus ook maar een beleving. Omdat het niet vanzelf ging werden we gedwongen om steeds te blijven handelen. In de doemodus te blijven.
Doen relativeert! Het is niet het verhaal dat belangrijk is. Het is het leven zelf.
2014 bracht mij loslaten. En meestromen.
En het bleken juist de kleine dingen waar we dit jaar zo van hebben kunnen genieten. Die week vakantie in Nijverdal. De nieuwste grapjes van Iza. (Buikpijn van het lachen!) De prachtige vriendelijke lach van Anna iedere ochtend. De ruimte en lucht die Yore heeft gekregen op zijn nieuwe school.
En toen… toen nam alles een vlucht! Anna gaat zo goed en groeit hard. We kochten en verkochten binnen twee maanden ons huis. De verbouwing is geregeld.
Ik werd benaderd om een deel van mijn tijd te verbinden aan een social initiatief dat een nieuw businessmodel heeft uitgewerkt. Ik ga dat nu implementeren. 20 uur per week ga ik me verbinden aan de Family Factory! En er ligt zo’n mooie verbinding tussen Two Get There en de Family Factory! Daar gaan mooie dingen uit ontstaan!
Wij zeggen met open armen ja tegen 2015! Zijn dankbaar voor wat 2014 ons bracht. Het hoeft niet perfect. Aanmodderen heeft zo zijn mooie kanten. De komende weken worden absoluut een gekkenhuis. Maar wat hebben we er een zin in!!
Alle liefs voor iedereen!