Hoe een aanmodderend jaar een eindsprint kreeg

IMG_26002014 werd een jaar met veel worstelingen voor mij. Het ging niet vanzelf.

Ik zocht (te hard?) naar een nieuwe vorm voor Two Get There. De maatjesprojecten liepen heel goed. Er was veel mooi werk dat we konden oppakken vanuit Two Get There. Wat we met veel plezier hebben opgepakt. Maar hoe de stichting zelf verder moest daar kwam ik niet goed uit.

De zwangerschap van Anna Julie was pittig. De bevalling duurde mij veel te lang (30 uur). Anna zelf was de eerste 8 weken geen blij meisje. Grote Yore zat niet op zijn plek op school. Ook daar was het een zoektocht met school, onszelf en hem om tot de juiste stap te komen. En toen kwam de zomervakantie die in het water viel door een ziek, ziek meisje. En… ons huis werd echt veel te klein voor ons allemaal.

Ik heb dit jaar geleerd om mee te stromen met wat er is. Niet veel willen. Geen grootse ambities. En met wat zich aandoet te leven. Niet groots en meeslepend.

Als ik even aan de oever zat uit te puffen vond ik het water van onze rivier wel erg hard stromen. Maar er weer instappend viel de snelheid mee. Door me op de stroom mee te laten voeren kon ik de snelheid weer loslaten. Ja het was waanzinnig druk. En waanzinnig veel hadden we op ons bordje. Maar mijn grootste les: druk zijn is dus ook maar een beleving. Omdat het niet vanzelf ging werden we gedwongen om steeds te blijven handelen. In de doemodus te blijven.

Doen relativeert! Het is niet het verhaal dat belangrijk is. Het is het leven zelf.

2014 bracht mij loslaten. En meestromen.

En het bleken juist de kleine dingen waar we dit jaar zo van hebben kunnen genieten. Die week vakantie in Nijverdal. De nieuwste grapjes van Iza. (Buikpijn van het lachen!) De prachtige vriendelijke lach van Anna iedere ochtend. De ruimte en lucht die Yore heeft gekregen op zijn nieuwe school.

En toen… toen nam alles een vlucht! Anna gaat zo goed en groeit hard. We kochten en verkochten binnen twee maanden ons huis. De verbouwing is geregeld.

Ik werd benaderd om een deel van mijn tijd te verbinden aan een social initiatief dat een nieuw businessmodel heeft uitgewerkt. Ik ga dat nu implementeren. 20 uur per week ga ik me verbinden aan de Family Factory! En er ligt zo’n mooie verbinding tussen Two Get There en de Family Factory! Daar gaan mooie dingen uit ontstaan!

Wij zeggen met open armen ja tegen 2015! Zijn dankbaar voor wat 2014 ons bracht. Het hoeft niet perfect. Aanmodderen heeft zo zijn mooie kanten. De komende weken worden absoluut een gekkenhuis. Maar wat hebben we er een zin in!!

Alle liefs voor iedereen!

www.familyfactory.nu

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Exloitatiekosten of expertise??

“Ik neem even uw aanvraag door. Moment. Oh, ik zie het al. Hebt u de criteria wel doorgenomen?” Ja natuurlijk heb ik dat! “Maar dan had u niet hoeven indienen. Uw aanvraag is uitsluitend opgebouwd uit uren. En wij betalen geen exploitatiekosten.” “Maar dat is geen exploitatie! Dit is een eenmalige pilot die we zo gaan opzetten dat hij daarna jaarlijks herhaald kan worden zonder onze inzet.” “nee maar uw uren vergoeden we niet. Wel de kosten van drukwerk, catering of kosten van locatie.”

De aanvraag is nu ingetrokken. En terwijl ik nog nadenk over het telefoongesprek dat ik net voerde dringt opeens iets tot mij door: Meneer de aannemer: we betalen alle materialen maar niet uw uren om dit huis te bouwen… Bakker: uw brood kan minimaal twee derde goedkoper want uw uren betalen we niet…

Is dit niet vreemd?

Ik ben sociaal ondernemer. Ik werk vanuit huis. Betaal mijn laptop en telefoon zelf. Heb geen kantoorkosten. Nauwelijks overhead. Mijn inkomsten haal ik uit de inzet van mijn expertise. Ik werk vaak tegen een maatschappelijk uurtarief. Maar daarvoor kan ik dan dus niet aankloppen bij een behoorlijk aantal fondsen?

Mijn passie is sociale innovatie. Ik geloof in de kracht van de sociale ondernemer en hoe ontzettend belangrijk ze zijn voor de maatschappelijke problemen van dit moment.

Het project waarvoor ik een pilot indiende bij dit lokale fonds is KunstExpress Zeist. Met dit project voorzien we kinderen die weinig sociale steun hebben én een kunstzinnige aanleg met een kleine beurs, van een kunstzinnig maatje. Een geweldig mooi project waarbij we kinderen stimuleren hun talenten te ontwikkelen. Het project heeft veel moeite om de begroting gedekt te krijgen. Daarom bedachten we een gaaf plan. We organiseren een veiling in een exclusieve omgeving. De kunstwerken zijn door de maatjes en kinderen gemaakt. Om te zorgen dat dit evenement slaagt in zijn opzet ben ik gevraagd het evenement voor één keer te organiseren. We hebben al toezeggingen gekregen dat materialen, locatie, catering en evt. inzet van artiest vanuit MVO door het lokale bedrijfsleven bijgedragen kan worden.

Maar de uren worden niet vergoed. Nee, liever ontvangt het fonds de rekening van slot Zeist, de cateraar, de drukker, de artiest…

Gaat het fonds daarmee niet aan zijn doel voorbij? En steunt het lokale fonds dus helemaal niet de sociale cohesie, maar de lokale ondernemers?

Voor sociale pioniers en sociale ondernemers is dit probleem . Sociale innovatie zal nooit een vlucht kunnen nemen als we niet zorgen dat de inzet van de sociale pioniers serieus genomen wordt. Als de aannemer betaald wordt voor het bouwen van zijn huis, en de bakker voor het bakken van zijn brood, waarom dan niet de sociale pionier met zijn bijzondere rugzak aan sociale innovatie?!!

Uiteraard begrijp ik dat deze regels bedacht zijn om te voorkomen dat fondsen opdraaien voor de reguliere vaste kosten van een vereniging of stichting. Maar er is een verschil tussen expertise inzetten in de vorm van denkkracht en een exploitatiebegroting.

 

Heel erg graag ga ik hierover de dialoog aan om te zorgen dat sociale innovatie een serieuze kans krijgt!

Geplaatst in Uncategorized | Een reactie plaatsen

Oranje pepernoten

pepernotenIn het artikel ‘Ongemakken van een koninklijk fonds’ in het NRC van zaterdag 26 oktober over het functioneren van het Oranje Fonds en de rol van het koninklijk paar, kwam een belangrijke vraag niet aan de orde: Waar ligt de komende jaren een nieuwe uitdaging voor het fonds? De ontwikkelingen die de afgelopen jaren plaatsvonden in sociaal ondernemerschap zouden het uitgangspunt kunnen vormen voor een nieuwe aanpak.
Toen in 2008 het Oranje Fonds van start ging met het Groeiprogramma, een driejarig, intensief trainings- en coachingsprogramma voor sociale pioniers, zette het fonds een baanbrekende stap. Een heldere visie en partnerships met het bedrijfsleven leidden tot een revolutionaire aanpak waarin niet alleen wordt geïnvesteerd  met geld in projecten maar vooral in kennis, vaardigheden en netwerk. Het Groeiprogramma maakt dat sociale pioniers kunnen doorgroeien naar sociale ondernemers, waardoor de investeringen blijven renderen ver na afloop van een bepaald project of initiatief. Je investeert immers in mensen. Het toonde moed en inzicht om op deze wijze in te zetten op het sociale kapitaal van Nederland. En met succes: de 50 procent  van de sociale ondernemers die na het doorlopen van het Groeiprogramma nu nog steeds succesvol en maatschappelijk relevant actief zijn, is een score waar menig investeerder in commerciële start-ups jaloers op zou zijn. Geen wonder dat het concept van het Groeiprogramma inmiddels gemeengoed is geworden in de fondsenwereld.
Sinterklaas
Alleen, het fonds is toch vaak nog de ‘ouderwetse’ partij met de zak geld, een Sinterklaas die het snoepgoed verdeelt! Er kan nog zoveel meer gebruik gemaakt worden van de kennis en knowhow die bij de pioniers zélf zit. Een gemiste kans voor zowel het fonds als de pioniers? Mede dankzij het Groeiprogramma zijn er veel sociaal ondernemers die een eigen, moderne visie ontwikkelen op de sector en deze met succes in de praktijk brengen.
Nieuwe wegen
Vijf jaar na de start van het Groeiprogramma bevinden we ons in een lastig financieel tijdperk. Sociale pioniers en ondernemers hebben overal te maken met teruglopende subsidiemogelijkheden. Reguliere financiering door overheden is moeizaam te realiseren. Dat vraagt om creativiteit, om zoeken naar nieuwe wegen. Nieuwe business modellen, innovatieve verdienmodellen, de deeleconomie, de netwerkorganisatie, uitgaan van eigen kracht. Het zijn de nieuwe antwoorden om impact te kunnen blijven maken. En dat gebeurt ook. Sociaal ondernemers zijn creatief gebleken in het opvangen van teruglopende inkomsten uit subsidies. Door partnerships aan te gaan met elkaar en met het bedrijfsleven, door waarde te creëren met slimme inzet van internet en sociale media. Door crowdfunding. Door niet meer alleen op zoek te gaan naar geld maar in te zetten op menskracht, kennis en vrijwillige tijd.
Om hierop in te haken en dit te ondersteunen zodat de impact van sociale pioniers en ondernemers verder kan blijven groeien is het nodig dat de fondsenwereld in Nederland meegroeit met deze ontwikkelingen. En niet meer vasthoudt aan de ouderwetse rolverdeling tussen fonds en aanvrager. In de deeleconomie is het de kunst om de schat aan kennis, ervaring, sociale innovatie die bij fondsen aanwezig is, te ontsluiten en te delen. Zichtbaar te maken. Een meer horizontale, gelijkwaardige verhouding, gebruik maken van elkaar als gesprekspartner, inzetten van pioniers en initiatiefnemers als experts op sociale innovatie.
Het Oranje Fonds kan hierin opnieuw de toon zetten in de fondsenwereld. Tijd voor een nieuwe baanbrekende stap? In 2008 sloot het Oranje Fonds een alliantie met Mc Kinsey & Company om samen het Groeiprogramma te realiseren. Dit partnerschap lag allesbehalve voor de hand, maar leidde tot uitstekende resultaten.
Zoek net als in 2008 naar minder voor de hand liggende partners, en maak gebruik van de kennis bij sociaal ondernemers. Ontwikkel samen een strategie voor de komende vijf jaar, gebaseerd op nieuwe verhoudingen.  Zorg daarmee voor een nieuwe spannende weg en word wederom toonaangevend in de fondsenwereld!
Fiene van Loock, oud-deelnemer aan het Groeiprogramma, Directeur Two Get There en mede initiatiefnemer van het Social Powerhouse, het netwerk voor en door sociale ondernemers.
Geplaatst in Uncategorized | Reacties uitgeschakeld voor Oranje pepernoten

Geluk ligt voor het oprapen…

Brusjes

Dinsdagavond 12 december. Ik zit helemaal klaar voor het teleseminar met Janneke van Bockel. Het thema is Brusjes. Deze keer voel ik me anders. Het gaat over mij. Ik ben zelf een brusje. Maar heb daar nooit bij stilgestaan. Totdat dit onlangs ter sprake kwam. Alsof er een puzzelstukje op zijn plek viel.

Lieve en lastige broer
Ik denk terug aan de vele momenten waarop ik als pubermeisje van 14 leerde om ‘de oudste en de wijste te zijn’. Ik verlangde in stilte zo naar gezond en normaal contact met mijn broer. Dat ik eens een keertje boos kon worden en het weer goed maken. Die keer dat hij al mijn stripboeken mee naar zijn kamer had genomen en zijn naam in alle boekjes had gezet. Gek werd ik ervan. Mijn ouders suste altijd: ‘ach, je weet toch…’ Met je broer houdt je rekening. Dat werd mij met de paplepel ingegoten. Begrijp me niet verkeerd, ik hou zielsveel van mijn broer! Oh, en niemand mag ook iets naars over hem zeggen (behalve ik natuurlijk)… Maar wat kon ik boos op hem zijn!

Tips!
Janneke opent haar verhaal met een paar tips geïllustreerd door verhalen uit haar boek IJskastmoeder. Lukt het om ruimte te maken voor “dat het zo is in dit gezin”. Dat dit er mag zijn. Vanuit ieders beleving. Geef ruimte aan de verschillende gevoelens van de gezinsleden.

Kiesdag
En dat is geen gemakkelijke opdracht weet ik uit ervaring. Mijn ouders werkten heel hard aan het ‘goed hebben met elkaar’. Op vakantie had iedereen bij ons een kiesdag. Daarmee kwamen we allemaal aan bod met ons wensenlijstje van vakantievertier.

Loslaten
Het is ook het loslaten van de plaatjes die je als ouder in je hoofd (en hart!) hebt. Vervolgt Janneke. Het plaatje van een gelukkig gezin, van gezellig samen zijn, van rimpelloos opgroeien, van veel vriendjes hebben. Kortom, van harmonie… En dan samen weer nieuwe plaatjes maken met elkaar. Van hoe het wel samen kan. Hoe iedereen aan bod kan komen.

Terugkijkend kan ik herkennen hoe mijn ouders hier aan werkten. Zonder het expliciet te maken aan ons. We hadden het er niet zo over. Maar nu kan ik zien hoe hard ze gewerkt hebben aan het verdelen van aandacht, het goede doen voor de ‘zwakste schakel’ in het gezin. Want als we hem niet ‘mee’ hadden, dan ging er helemaal niets meer.

Ik herinner me de vele avonden waarop ik de stemmen van mijn ouders hoorde die ’s avonds met elkaar van alles bespraken. Ze bespraken het nooit met mij en mijn jongste broer.

En dat is wat Janneke van Bockel ook als valkuil benoemt: Kinderen nooit bondgenoot maken als steun voor de ouders op de momenten dat het taai is. Geen volwassen zorgen neerleggen bij het kind.

Toch was het moeilijk om erkenning te geven aan de gevoelens van mij en mijn jongste broer: dat het nooit eens ‘normaal’ kon gaan. Tot op de dag van vandaag is het voor mijn ouders pijnlijk om hardop te zeggen dat onze middelste broer anders is dan anderen. En dat de twee andere kinderen het daar niet altijd gemakkelijk mee hadden.

Pluspunten
Zijn er ook pluspunten aan brusje zijn?! Janneke noemt er een hoop! Brusjes zijn vaak mensen die grote tolerantie hebben, kunnen omgaan met anders zijn, goed kunnen aanvoelen wat de ander nodig heeft, grote loyaliteit kennen, etc…

Inderdaad. Ik heb geleerd hoe ´het anders zijn´ er gewoon bij hoort in het leven. Ik heb een hoge tolerantiegrens: ik verdraag veel rariteiten van mensen, en dat is best wel eens handig! Ik weet ook dat er tussen zwart en wit heel, heel veel nuances en kleuren liggen.

Janneke vertelt zo beeldend in haar verhalen uit IJskastmoeder, dat je er vanzelf door wordt geraakt. Je snapt de moeite, de zoektocht, de bijzondere opdracht, het fragiele evenwicht.

Maatjes
Vaak worden maatjes ingezet als steun voor het kwetsbare kind. Maar tijdens het teleseminar wordt duidelijk hoe een maatje ook een steun zou kunnen zijn voor het brusje en voor de ouders van het zorgkind. Maatjes zijn vrijwilligers in de omgeving van een gezin die kunnen ondersteunen en leuke dingen kunnen ondernemen in één op één situaties. Maatjes kunnen ingezet worden voor de kwetsbare kinderen, maar dus zeker ook om een zorgende ouder te ondersteunen. Of een maatje voor het brusje. Een maatje brengt aandacht, positiviteit, samen leuke dingen doen. Gericht op die ander en wat de ander nodig heeft.

Kwartje
Aan het einde van een mooi en boeiend gesprek met Janneke valt opeens een kwartje… Ik regelde mijn maatjes vroeger zelf. Ik zocht zelf oudere vriendjes en vriendinnetjes waar ik terecht kon. Want ik had grote behoefte aan steun en vriendschap. En dát is precies de reden waarom ik 12 jaar geleden ons eerste maatjesproject bedacht. Omdat ik dit zo graag gun voor iedereen die het nodig heeft.

Klein geluk
Met de toolkit ‘Mijn Kind een Maatje’ die we nu in een e-learn pakket gegoten hebben, zijn we eindelijk in staat ons eigen missie écht waar te maken: iedereen die een steuntje in de rug kan gebruiken: een maatje. En hopelijk ligt geluk dan voor het oprapen… J

Fiene van Loock

17-12-2012

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , , , | Reacties uitgeschakeld voor Geluk ligt voor het oprapen…

Martine Delfos raakt je … recht in je hart!

Over communiceren met je kind en andere wijsheden

IMG_7667

“Er was eens een jongetje. Dit verhaal loopt niet goed af. Dan weten jullie dat alvast. Want hij overlijdt als hij 3 jaar en 7 maanden is. Het jongetje is altijd op zoek naar zout. Hij likt zout van crackers en nootjes, zoekt kasten af naar lekkere zoute dingen. Als hij in het ziekenhuis terecht komt krijgt hij ziekenhuis eten. Zoutloos dus. En binnen enkele dagen is het jongetje overleden. In de autopsie die volgt komen de artsen erachter dat het jongetje een afwijking had waarin hij zout nodig had…”

Dit verhaal van het jongetje illustreert wat het belangrijkste punt van Martine Delfos is.

“Ieder mens is het meest deskundig over zichzelf. Het lichaam kent de eigen waarheid.“

Haar eerste tip is dan ook als het gaat om communicatie: vraag het het kind, de ander, je cliënt, de jongere die je begeleidt. Vráág het ze! Want jij bent als ouder, begeleider, therapeut of leerkracht veel minder deskundig dan zijzelf!

Haar tweede tip: en geef dat antwoord de tijd. Neem het eerste antwoord niet meteen letterlijk. Je zult ervaren dat je kind je in de loop van de dagen laat zien wat het antwoord is.

Zodra Martine begint met praten ben ik gekluisterd aan de telefoon. Haar zachte, langzame manier van praten brengt zoveel rust dat ik achterover in mijn stoel zit te luisteren.

Mijn man kijkt af en toe verwonderd op als hij mij hoort schaterlachen. Want Martine verteld zo ontwapenend, met een dosis zelfspot. Haar voorbeelden zijn soms ronduit grappig.

Het is onmogelijk om een accuraat verslag van haar twee uur durende teleseminar te schrijven. Ik kan niet letterlijk reproduceren wat zij allemaal heeft verteld. Ik kan uiteraard wel schrijven over wat op mij diepe indruk heeft gemaakt.

Nog zo een mooie tip: laat jezelf los. Pas dan kun je echt contact maken met het kind. We zijn zo druk met onze eigen agenda, de tijdsdruk, wat er hoort en moet, die vergadering straks…. Dat we onszelf voortdurend tussen ons en het kind plaatsen. Martine vraagt ons tijdens het teleseminar om de komende dagen eens te luisteren naar onszelf.  En dan te horen welke onzin we allemaal verkopen aan ons kind! J

Zo die zit! Herkenbaar? Toch!

Het thema van deze teleseminar serie is Mijn Kind Gezien. Als je een bijzonder kind hebt is het vaak een grote zorg voor ouders: wordt mijn kind door de buitenwereld wel helemaal gezien voor wie hij/zij is?! Martine’s reactie op deze vraag is: als jij wilt dat jou kind gezien wordt. Zie dan zelf je kind… Maak contact, echt contact. Laat jezelf zien. In je kwetsbaarheid.

Maar hoe doe je dat: dat echte contact maken??

Na jarenlange ervaring ziet Martine dat mensen voor 95% uit hetzelfde bestaan. Maximaal 1 of 2 % bestaat uit “diagnose” of het “rugzakje” van het kind. En de laatste 3 á 4 procent bestaat uit gedrag van het kind in reactie op wat de ander aan vreemd gedrag laat zien door het ‘anders-zijn’ van het kind. Dat is om over na te denken…

De sleutel tot echt contact is verbinding. En verbinding gaan we met elkaar aan op het stuk dat we herkennen. Wat hetzelfde is. Daarin verbinden mensen met elkaar. En we verbinden niet op ‘het anders zijn’…  “Het mooiste in mensen is hun kwetsbaarheid. Menselijkheid. Daarin kunnen we verbinden met elkaar. “

Als laatste (alweer) een gouden tip. Kinderen weten al heel erg vroeg dat grote mensen kwetsbaar en zeer gevoelig zijn voor kritiek. Ze leren voorzichtig te zijn met grote mensen. Vertellen je echt niet zomaar de waarheid. Je moet hen laten zien dat je daar tegen kan. Dat je er voor open staat.

“Kinderen hebben een heel, heel groot hart. Ze vergeven je. Zeg sorry wanneer je er naast zat of weer domme dingen zat te bazelen…”

Wij nemen alle tips en verhalen van Martine Delfos mee om onze Toolkit: Mijn Kind een Maatje verder aan te scherpen.

Luisteraars konden live vragen stellen aan Martine Delfos en daar werd volop gebruik van gemaakt! Hieronder  de vragen die uitgebreid zijn behandeld door Martine.

We hopen dat jullie ook zo genoten hebben van dit bijzondere gesprek!

Wil jij dit teleseminar terugluisteren? Meld je dan hier aan en ontvang de link naar de Mp3.

Warme groet, Fiene & Laura

Door Sandra :

Ik heb een geweldige zoon (6) met een vermoeden van een o.a autistische stoornis. Hij heeft problemen met zindelijkheid Er is geen fysieke oorzaak, maar hoewel we al een tijd bezig zijn met hem te begeleiden lijken we niet veel verder te komen. Vermoedelijk speelt angst een rol. Heb je tips? Hoe kan ik hem verder helpen? Je hebt het zojuist over rijping. Zou dat hier ook een rol kunnen spelen?

Door Anneke Davids: Hallo, ik ben Anneke Davids en coach hooggevoelige kinderen. Martine, kun jij meer vertellen over hooggevoelige kinderen?

Door Lucille van ‘t Wout: Het is voor mij een strijd met mijn eigen kinderen maar ook met mijn jeugdzorgkinderen om anderen te laten begrijpen dat deze kinderen geweldige wezens zijn die de wijsheid in pacht hebben. We zijn zo goed in invullen, klaarleggen, ‘goed’ doen. Er wordt niet verwacht van kinderen dat ze zelf nadenken, doen wij wel. Dan zijn ze achttien en ineens moeten ze van alles. Ik zie dat dat soms een probleem is. Hoe vangen we die jongeren nou op?

Door Lucille van ‘t Wout: Is het niet zo dat we te veel verwijderd zijn geraakt van ons intuïtieve gevoel, denkend aan jouw voorbeeld van het jongetje? Dat we gedrag wetenschappelijk willen benaderen en ‘vergeten’ om ons gevoel te gebruiken?

Door Reggy: Ik wil wel graag weten of er een verband is tussen de seizoenen en de last die kinderen ondervinden met adhd. Mijn zoontje gaat zomers heel goed, vanaf mei, tot oktober, daarna is het net of medicatie niet meer/ veel minder werkt. En: wat kun je dan doen? Behalve lichttherapie.

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Martine Delfos raakt je … recht in je hart!

Fiene en Laura vertellen: Waarom een maatje?!

Wij leerden elkaar kennen in 1999. We herkenden in elkaar passie en bevlogenheid om de wereld een beetje mooier te maken.

1.250 kinderen een maatje

In 2000 startten we met ons eerste Maatjesproject, waarin kinderen die niet als vanzelfsprekend “probleemloos” opgroeien een maatje krijgen. Een vriendje die samen met het kind leuke dingen gaat doen. Die niet praat over wat er niet goed gaat, maar die oog heeft voor alles wat wél goed gaat. Die investeert in het talent en de mogelijkheden van het kind.

Misschien komt het wel doordat ik zelf een heftige overgang heb meegemaakt toen mijn ouders op mijn  tiende jaar verhuisde van een klein boerendorpje in België naar Zeist in Nederland”, vertelt Fiene. “Voor mij toen een grote stap. Waarin ik me erg alleen heb gevoeld. Als tienjarig verlegen meisje was het voor mij een hele klus om te aarden in Zeist. Als ik toen een ‘maatje’ had gehad, had dat mij zeker geholpen en was ik minder die eenzame binnenvetter geweest als ik toen was.

Laura:

Toen Fiene en ik met ons eerste project startten wist ik eigenlijk meteen dat dit idee grote potentie had. Ik zag hoe opgetogen de kinderen waren die met hun maatje op stap gingen, en hoorde de trotse verhalen die ze thuis vertelden. En ook voor de maatjes bleek het een geweldige ervaring om er voor een ander te zijn, om een middag per week aandacht te geven en er zoveel voor terug te krijgen. We zagen kinderen en maatjes groeien tijdens het project. Toen werd ons al duidelijk:  iedereen die steun kan gebruiken zou eigenlijk een maatje moeten kunnen krijgen!

Inmiddels hebben we samen 1.250 kinderen door Nederland een maatje geboden tot nu toe, in de vorm van lokale maatjesprojecten.

Maatjes op maat

Hoe groot het succes van de lokale maatjesprojecten ook is, de projectmatige insteek heeft ook zijn nadelen.  Steeds vaker vroegen ouders ons:  “Hoe kan ik mijn kind een maatje bieden als het niet in een project past? Als er geen project bij mij in de buurt is, of als het project niet aansluit op mijn kind?”  Kortom, ouders vroegen steeds meer om maatwerk voor hun kind.

Daar moeten we toch iets op kunnen verzinnen… en zo ontstond het idee voor de toolkit: Mijn Kind een Maatje, Do it Yourself!

Wil je meer weten?! www.mijnkindeenmaatje.nl

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor Fiene en Laura vertellen: Waarom een maatje?!

maatje voor iedereen! #durftevragen

Beste mensen!

Two Get There zet zich in voor het bieden van één op één aandacht. Waardoor kinderen en jongeren die een steuntje in de rug nodig hebben een maatje geboden krijgen.

Tot nu toe wordt dit vormgegeven in lokale maatjesprojecten. Deze projecten hebben al vele duizenden kinderen en jongeren geholpen met onder andere:

– ondersteuning bij ontwikkelen van een bijzonder talent
– extra aandacht in een moeilijke periode
– samen in beweging komen en buiten spelen
– het leggen van sociale contacten voor kinderen die daar moeite mee hebben
– etc…

Wij willen er nu voor zorgen dat deze methode van aandacht voor wie dat nodig heeft voor nog veel meer mensen beschikbaar komt!!

Wij denken daarbij aan allerlei kinderen en jongeren:
– kinderen van gescheiden ouders
– kinderen die met rouw te maken hebben
– kinderen en jongeren met (een vorm van) autisme of adhd
– kinderen die moeilijk contacten leggen met leeftijdsgenootjes
– kinderen en jongeren die onzeker zijn

Samen met een maatje kan een kind of jongere werken aan
– een bijzonder talent
– beter zelfbeeld
– keuzes maken
– huiswerkondersteuning
– in beweging komen
– sociale contacten versterken

Voor hen ontwikkelt Two Get There dit najaar een toolkit die iedere ouder voor zijn/haar kind kan inzetten. Dus ook daar waar geen lokaal maatjesproject is, en voor kinderen die om een andere reden niet aan zo’n project kunnen meedoen. De toolkit maakt de maatjesgedachte beschikbaar voor iedereen.

Graag brengen wij deze toolkit bij jullie onder de aandacht!

– Ken jij ouders of jongeren die hier baat bij hebben?
– Heb je zelf een kind waarvoor dit een uitkomst zou kunnen zijn?
– Ken jij websites, social media communities, facebookgroepen waar dit aanbod      interessant is om te plaatsen?
– Wil jij dan onze toolkit aanbevelen?
– Wil jij ons tippen als je goede plekken weet om dit aan te bevelen?
– Heb jij ingangen bij tijdschriften zodat we hierover kunnen schrijven?

Wij willen hiermee een nieuwe groep bereiken die dit erg hard nodig heeft. Maar dat kunnen we niet alleen!!

Help je mee om dit onder de aandacht te brengen?

Op deze pagina kun je meer informatie vinden:
www.twogetthere.nl/pagina/jouw-kind-een-maatje. En je kunt me natuurlijk ook altijd bellen!

We hebben een ‘early bird’ korting voor de eerste 50 inschrijvingen voor de toolkit!

We hopen dat we hiermee een steuntje in de rug kunnen bieden aan heel veel jongeren en kinderen die een maatje kunnen gebruiken om zelf weer nieuwe mooie stappen te kunnen zetten!

Heel erg bedankt voor je tijd, aandacht en hulp!

Met hartelijke groet,

Namens Stichting Two Get There
Fiene van Loock

 

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor maatje voor iedereen! #durftevragen

Subsidie? Niet nodig!

Toch…??

Wat leven we op dit moment in een spannende tijd! En in spannende tijden is er heel veel te beleven. En dat doe ik nu ook. Er valt, zeker in mijn zakelijke omgeving van sociale initiatieven veel te beleven. En dat is niet alleen maar vrolijk. Er vallen veel organisaties om. Initiatieven moeten moeilijke beslissingen nemen om met minder mensen bijvoorbeeld verder te gaan.

Een van de grote uitdagingen in mijn ogen is om af te stappen van het oude denken om op zoek te kunnen gaan naar nieuwe kansen en mogelijkheden. Een mooie uitdaging. Maar ook een lastige. Want het betekent oude zekerheden loslaten.

Het is nodig om zelfvoorzienend te worden. Om aan te sluiten bij wat echt leeft. Om niet meer te denken vanuit sterk – zwak. Of vanuit: deze doelgroep heeft een probleem.

Hoe mooi zou het zijn als we echt vanuit kansen, mogelijkheden en kwaliteiten kunnen werken.

Een maatjesproject dat uitgaat: “jij kan het zelf!” in plaats van: “jij hebt iemand nodig”. Maar is een maatjesproject dan nog wel nodig? Ja zeker! Want maatjes, coaches en mentoren helpen je ervaren en inzien dát je het zelf kan!

Maar hoe kunnen dit soort initiatieven zelfvoorzienend worden? En deze vraag speelt voor heel erg veel sociale initiatieven: hoe kunnen we duurzaam en sociaal ondernemend zijn?

Het antwoord zijn we aan het uitvinden met het elkaar.

Ik zou het mooi vinden als we hierover met elkaar van gedachten kunnen wisselen. Dat we deze zoektocht met elkaar kunnen delen.

En ik zou willen dat er meer financiele investeringen mogelijk zouden zijn in de ontwikkeling van dit gedachtegoed. Niet in het opzetten van het initiatief, maar in de ontwikkeling van sociale ondernemingen.

Wie denkt mee?!

 

 

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor Subsidie? Niet nodig!

Fotograferen en instagram

Ik ben dol op foto’s maken! Alle foto’s die ik op deze website en in mijn posts heb gebruikt, heb ik zelf gemaakt! Ik vind het heerlijk om een mooie zonsondergang te ‘vangen’. En kennen jullie al de app instagram? Helemaal te gek! Je deelt foto’s met elkaar en krijgt zo de meest inspirerende plaatjes van all over the world te zien. Kan ik zo blij van worden! Je kunt mij op instagram vinden als @fiene

De foto’s in mijn header heb ik ook zelf gemaakt. Behalve de foto waar Laura en ik samen op staan, want die maakte Fatima van www.justshine.nl voor ons.

Omdat ik er zelf zo blij van word, deel ik de foto’s ook graag met jullie. Dus af en toe een foto-post ertussen! 🙂

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , | Reacties uitgeschakeld voor Fotograferen en instagram

Jouw kind een maatje: do it yourself Toolkit

Ik werd gevraagd om op de Verwendag voor ouders van een kind met Autisme, workshops te geven over durven delen en vragen durven stellen.

De dag was bijzonder: 25 augustus is mijn verjaardag én ik was op dat moment 13 weken zwanger van mijn tweede. En met de kleine geluk in mijn buik voel ik weer hoe het krijgen van een kindje niet voor iedereen zorgeloos verloopt… En daarom besloot ik mee te werken aan de Verwendag.

De verhalen die werden gedeeld met elkaar waren indrukwekkend. En het meedenken met elkaar was net zo indrukwekkend.

Van een aantal ouders kreeg ik het verzoek of er in hun buurt een maatjesproject beschikbaar was. Die vraag, gesteld door individuele ouders krijgen we vaker, en is niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Want nog lang niet overal zit een maatjesproject, of past het kind niet in de doelgroep van het maatjesproject.

Wat Two Get There betreft is dat heel erg jammer. Want juist deze kinderen gun je zo erg een maatje! In onze huidige projecten merken we een forse toename van ‘bijzondere’ kinderen in onze projecten. En blijkt dat een maatjesproject daar erg goed voor werkt.

Dat moet toch ook anders kunnen, vonden Laura en ik. We gingen tijdens een autorit van Zwolle naar Zeist aan de slag met verder denken. Kunnen we het maatjesproject ook beschikbaar maken voor individuele ‘vragers’? Ja, dat zou moeten kunnen… vonden we. En zo besloten we iets nieuws uit te proberen.

De Jouw kind een maatje: do it yourself Toolkit.

Half november komt hij beschikbaar.

En als jij belangstelling hebt: meld je dan snel aan, want er geldt een ‘early bird’ korting voor de eerste 50 belangstellenden!

http://www.twogetthere.nl/pagina/jouw-kind-een-maatje

Geplaatst in Uncategorized | Getagged , , , | Reacties uitgeschakeld voor Jouw kind een maatje: do it yourself Toolkit